سلامت و سبك زندگي

بيماري‌هاي قلبي در ميان افراد مبتلا به بيماري‌هاي كليوي يا نارسايي كليوي بسيار رايج هستند. درواقع،‌ بيماري‌هاي قلبي به‌عنوان علت اصلي مرگ‌ومير در افراد مبتلا به نارسايي كليوي شناخته مي‌شوند. با اين‌حال، اين بيماران مي‌توانند اقدامات زيادي براي حفظ سلامت قلبي-عروقي خودشان انجام بدهند. چرا انجام دادن دياليز، احتمال ابتلا به بيماري‌هاي قلبي را افزايش مي‌دهد؟ علاوه بر نارسايي كليوي، ‌بسياري از افرادي كه دياليز انجام مي‌دهند نيز با يك يا چند مورد از مشكلات زير مواجه مي‌شوند: بيماري ديابت؛ پرفشاري خون؛ كم‌خوني؛ بالا رفتن چربي خون؛ عدم تعادل بين كلسيم و فسفر كه منجر به بيماري‌ها و مشكلات قلبي مي‌شود. هر كدام از اين مشكلات و بيماري‌ها، قلب را به فعاليت سخت‌تر و شديدتر وادار مي‌كنند.

به‌علاوه، جريان خون به‌سوي قلب و اكسيژن‌رساني به قلب نيز بر اثر اين مشكلات ضعيف مي‌شود. وقتي كه قلب وادار به فعاليت شديدتر مي‌شود، ضخامت بيشتري به خود مي‌گيرد و بزرگ‌تر مي‌شود. درنهايت، توانايي قلب براي پمپاژ كردن خون مشكل پيدا مي‌كند. اين روند در درازمدت نتيجه‌اي ندارد جز نارسايي قلبي. به همين دليل هم به بيماران تحت دياليز توصيه مي‌شود كه حتما چكاپ سالانه براي اطمينان از سلامت قلب و عروق شان را هم انجام دهند.

آيا بيماران دياليزي مي‌توانند اقدامات مثبتي براي حفظ سلامتي قلب انجام بدهند؟ پاسخ متخصصان به اين سوال، مثبت است. آنان همواره تاكيد مي‌كنند كه بيماران دياليزي، نيازهاي ويژه‌اي دارند. خوش‌بختانه، تيم مراقبت‌هاي پزشكي مي‌تواند برنامه درماني خاصي را براساس نيازهاي هر بيمار در نظر بگيرد.

رعايت نكات زير هم به حفظ سلامت قلب در اين بيماران كمك مي‌كند: پيروي از رژيم غذايي سالم و مفيد براي قلب. انجام دادن فعاليت‌هاي بدني منظم. نگه داشتن فشار خون و كلسترول خون در محدوده طبيعي. حفظ تعادل كلسيم و فسفر در بدن. كنترل بيماري ديابت. درمان بيماري كم‌خوني. كنار گذاشتن سيگار. كاهش استرس . كاهش وزن و حفظ آن در محدوده سالم.

گردوها سرشار از فيبر، اسيد آلفا لينولئيك (نوعي اسيد چرب ضروري)، منگنز، بيوتين و ديگر مواد مغذي تقويت‌كننده هستند و همواره مورد توجه محققان بوده‌اند. يكي از مطالعات اخير درباره اين مغزهاي خام نشان مي‌دهد كه مصرف گردو مي‌تواند تغييرات مثبتي را در سطح باكتري‌ها روده به‌وجود بياورد و درنتيجه سلامت روده‌ها تقويت كند.

گزارشي از اين مطالعه در The Journal of Nutritional Biochemistry منتشر شده است. محققان در اين مطالعه، گردو را به رژيم غذايي گروهي از موش‌هاي آزمايشگاهي اضافه كردند و گروه كنترل را هم بدون استفاده از گردو مورد بررسي قرار دادند. بعد از اندازه‌گيري تعداد باكتري‌ها و ارزيابي نوع باكتري‌ها در روده آن‌ها، محققان متوجه شدند كه وضعيت باكتري‌هاي روده در موش‌هاي مصرف‌كننده گردو تغيير كرده است.

درواقع، مصرف گردو با دو فايده مثبت در روده موش‌هاي آزمايشگاهي همراه بود: تغيير در ظرفيت عملكردي روده‌ها و افزايش تعداد باكتري‌هاي مفيد در روده. دكتر بيرلي (مسئول اين مطالعه) مي‌گويد: «ما متوجه شديم كه اضافه كردن گردو به رژيم غذايي، تنوع باكتري‌ها در روده را افزايش مي‌دهد.

بسياري از مطالعات نشان داده‌اند كه تنوع باكتريايي كمتر در روده با ابتلا به چاقي و بيماري‌هاي ديگر مانند بيماري‌هاي التهابي روده مرتبط است. گردوها، ميزان چندين باكتري مهم مانند لاكتوباسيلوس را در روده بيشتر مي‌كنند». به‌گفته، هرچه تنوع باكتريايي در روده افراد بيشتر باشد، سلامت عمومي افراد هم در وضعيت بهتري قرار مي‌گيرد.

اگر هر روز مسواك مي‌زنيد و باز هم گله داريد كه دندان‌هايتان زرد است و خونريزي از لثه داريد يا دهانتان بو مي دهد شايد به دليل عادات اشتباهي است كه در طول مسواك زدن مرتكب آن مي‌شويد. براي سلامت دندان اين اشتباهات را با شما مرور مي‌كنيم:

۱-آب كشيدن زياد دهان يكي از مسائلي كه روي خمير دندان‌ها قيد نشده است مدت زماني است كه بايد اجازه دهيد خمير دندان در دهان بماند تا اثر بگذارد. اگر مي‌خواهيد خمير دندان اثر سفيدكنندگي داشته باشد. نبايد فورا بعد از شسشوي دهان آن را آب بكشيد. لازم است چند دقيقه‌اي صبر كنيد تا فلور اثر پاك‌كنندگي خود را بر دندان داشته باشد. حتي نيازي به آب كشيدن كامل دهان بعد از مسواك زدن نيست. بد نيست اجازه بدهيد اين تركيبات كمي در دهانتان باقي بماند.

۲-مسواك نزدن زبان هنگامي كه مسواك مي‌زنيد، مسواك زدن زبان را فراموش نكنيد. اين كار به كاهش حجم باكتري در دهان كمك كرده و احتمال بدبويي دهان را از بين مي‌برد.

۳-مسواك زدن افقي دندان‌ها اگر از مسواك به طرز اشتباه استفاده كنيد اصلا كارايي ندارد و دندان‌ها را تميز نمي‌كند. كشيدن مسواك به شكل افقي روي دندان‌ها درست نيست. اين كار به پاك شدن لاي به لاي دندان‌ها كمكي نمي‌كند و در نتيجه پوسيدگي‌ها مرتبا پيشرفت خواهند داشت , سلامت دندان ها به خط ميفتد. بايد سطح دنداني را از بالا به پايين مسواك زد و تنها سطح دندان‌هاي آسياب را به صورت افقي پاك كرد.

۴-استفاده از مسواك بيش از ۳ ماه مسواك‌ها تاريخ مصرف دارند و استفاده بيش از آن باعث كاهش ميزان پاك‌كنندگي‌شان خواهد شد. حداكثر زماني كه مي‌توانيد از يك مسواك استفاده كنيد ۳ ماه است. اما اگر قبل از اين زمان موهاي روي مسواك كج شد يا حالت خود را از دست داد بايد آن را عوض كنيد.

۵-مسواك زدن محكم دندان‌ها لازم نيست خيلي شديد و محكم دندان‌ها را مسواك بزنيد. كافي است روش مسواك زدنتان درست باشد. مسواك زدن محكم و سريع تنها به دندان‌ها و لثه آسيب مي‌رساند. بهترين حالت اين است كه دندان‌ها را از بالا به پايين و به آرامي مسواك كنيد.

۶-استفاده از مسواك‌هاي سفت برخي افراد فكر مي‌كنند هر چه مسواكشان سفت‌تر باشد، پاك‌كنندگي بهتري دارد اما اين باور اشتباه است. اين كار به ميناي دندان آسيب مي‌زند. سعي كنيد برس مسواكتان نرم باشد و بيشتر به شيوه صحيح مسواك زدن دقت كنيد.

۷-استفاده از مسواك برقي اگر از مسواك برقي استفاده مي‌كنيد نبايد خود آن را روي دندان حركت دهيد در اين شرايط مسواك اثر پاك‌كنندگي ندارد. براي استفاده صحيح كافي است برس را روي دندان نگه داريد.

۸-نخ دندان را فراموش نكنيد مطمئنا برخي نقاط دندان با مسواك تميز نمي‌شود. اگر بين دندان‌هايتان كمي فضا باز است ممكن است مواد غذايي وارد آن شده و بماند و زمينه‌ساز بروز پوسيدگي شود.

هيچ خانمي نمي‌تواند خارش در ناحيه واژن را تحمل كند و اگر اين التهاب با راش‌هاي پوستي يا لكه‌هاي غيرعادي همراه باشد، احتمال وجود بيماري پوستي را نمي‌توان رد كرد. يكي از بيماري‌هاي پوستي خاصي كه سلامت واژن را تهديد مي‌كند، اگزما است. هر كسي كه با اگزما در قسمت‌هاي ديگر بدن‌اش مواجه شده باشد، خيلي خوب مي‌داند كه التهاب و خشكي پوست ناشي از آن واقعا آزاردهنده است.

اگزما در ناحيه واژن مي‌تواند با قرمزي پوست آن و بثورات خارش‌دار همراه شود كه در سلامت واژن تاثير منفي دارد. متخصصان معتقدند كه بروز بيماري پوستي اگزما عموما به اختلال در سيستم ايمني بدن برمي‌گردد و نمي‌توان عامل مشخصي را براي بروز آن مشخص كرد. برخي محصولات مثل صابون‌ها، پاك‌كننده‌ها و... مي‌توانند التهاب پوستي را در اين شرايط تشديد كنند و درنهايت بيماري را بدتر كنند.

اگر با چنين حالت‌هايي مواجه شديد، حتما به پزشك متخصص مراجعه كنيد. معمولا استفاده از استروئيدهاي موضعي يا عوض كردن محصولات سلامت و بهداشتي و آرايشي، مي‌تواند به تسكين درد و ناراحتي ناشي از اگزما كمك كند. استروئيدهاي موضعي، نوعي سركوب‌كننده سيستم ايمني هستند كه به سيستم ايمني كمك مي‌كنند. بيماري پوستي ديگر،‌ پسوريازيس است. متاسفانه راش‌هاي پوستي قرمز و زبر مي‌توانند روي ناحيه تناسلي نيز تاثير منفي بگذارند.

شايع‌ترين نوع پسوريازيس كه روي واژن خانم‌ها تاثير مي‌گذارد، پسوريازيس معكوس نام دارد. درحالي كه هيچ درمان قطعي‌اي براي پسوريازيس وجود ندارد،‌ كرم‌هاي موضعي استروئيدي و غيراستروئيدي مي‌توانند به تسكين درد ناشي از آن كمك كنند. البته با توجه به حساس بودن پوست واژن، نبايد از كرم‌هايي استفاده كرد كه قدرت و غلظت زيادي دارند.

همه ما با افراد مبتلا به سندرم وسواس كنترل اوضاع (Control Freak Syndrome) آشنايي داريم،كه در سلامت روانشان اختلال وجود دارد اما نام اين سندرم را كمتر شنيده‌ايم. حتي شايد خود شما هم يكي از همين افراد باشيد! طبق تعريف اين اصطلاح، فرد مبتلا به سندرم وسواس كنترل اوضاع، فردي است كه احساس مي‌كند بايد همه موقعيت‌ها را به سمت هدف خاصي هدايت كند و طوري در جزئيات هر كاري دخالت كند كه درنهايت نتيجه كار براساس نيازهاي خودش شكل بگيرد. براساس گزارش Psychology Today، اين افراد «به در كنترل داشتن همه چيز نياز دارند، چون در غير اين صورت مي‌ترسند كه همه چيز از كنترل‌شان خارج شود و حتي زندگي‌شان از بين برود». دوباره به ظرف‌هاي غذا بعد از ديگران رسيدگي مي‌كنيد اين افراد حتي ترجيح مي‌دهند كه بعد از چيده شدن ظرف‌هاي غذا در ماشين ظرف‌شويي توسط همسرشان، خودشان ظرف‌ها را دوباره در جاي مناسب قرار بدهند، چون بي‌نظمي واقعا وجودشان را آشفته مي‌كند.

وسواس به تعيين جاي مشخص براي اشيا، يكي از صفاتي است كه در افراد مبتلا به اختلال وسواس اجباري (OCD) هم مشاهده مي‌شود. با اين‌حال، افرادي كه اين ويژگي را دارند، لزوما به OCD مبتلا نيستند. فراتر از توانايي واقعي‌تان، مسئوليت مي‌پذيريد آيا در مواقعي كه ديگران به كمك نياز دارند، شما سريعا داوطلب مي‌شويد؟ اين داوطلب شدن شما دقيقا به كدام دليل است؟ تمايل ذاتي به انجام دادن اعمال خير يا اين‌كه فكر مي‌كنيد فقط شما مي‌توانيد اوضاع را كنترل كنيد؟ درواقع، افراد مبتلا به سندرم وسواس كنترل اوضاع، مسئوليت‌هاي متعدد را فقط ‌براساس يك قاعده مهم مي‌پذيرند: من تنها فردي هستم كه مي‌تواند كارها را به‌درستي انجام بدهد. وسواس پاكيزگي و نظم داريد آيا اتاق خواب شما طوري چيده شده است كه انگار براي عكس‌برداري آماده‌اش كرده‌ايد؟! وسواس كنترل اوضاع و وسواس پاكيزگي و نظم، معمولا در كنار هم قرار مي‌گيرند. درواقع،‌ هر دوي اين وسواس‌ها،‌ فرد را به كنترل محيط افرادش مجبور مي‌كنند.

البته گروهي از محققان در سال ۲۰۱۰ ميلادي اعلام كردند كه اين نوع از رفتارها مي‌توانند به‌عنوان يكي از تاكتيك‌هاي بقاي بشر در نظر گرفته شوند. كمال‌گرا هستيد فرد مبتلا به وسواس كمال‌گرايي، خودش و ديگران را مجبور مي‌كند به اين‌كه همواره استانداردهاي مشخصي را رعايت كنند، درحالي كه رعايت اين استانداردها واقعا كار دشواري است. طبق گزارش American Psychological Association، كمال‌گرايي، اختلال اضطرابي و افسردگي، همگي در كنار هم عمل مي‌كنند، ‌ولي همه افراد كمال‌گرا لزوما به اختلال اضطرابي يا افسردگي مبتلا نيستند. افراد كمال‌گرا هم به دو نوع اصلي تقسيم مي‌شوند: سازگار و ناسازگار. كمال‌گرايان ناسازگار، بسيار بيشتر از عدم رعايت استانداردهاي خودشان آزرده مي‌شوند. به مديريت ذره‌بيني اعتقاد داريد مديريت ذره‌بيني (micromanagement)، يكي از راه‌هاي ديگر براي كنترل اوضاع و نتايج امور است.

افرادي كه براساس مديريت ذره‌بيني زندگي مي‌كنند، زمان زيادي را براي مسئوليت‌هاي خودشان صرف مي‌كنند و به ديگران اجازه نمي‌دهند كه نقشي در انجام امور مربوط به خودشان داشته باشند. اتفاقات غيرقابل پيش‌بيني، شما را نابود مي‌كنند افراد مبتلا به سندرم وسواس كنترل اوضاع، همه چيز را براساس برنامه درك مي‌كنند و البته همه احتمالات را هم براي موقعيت‌هاي مختلف در نظر مي‌گيرند. با اين‌حال، اگر اتفاق خارج از برنامه‌اي براي آنان پيش بيايد، تمام وجودشان به هم مي‌ريزد. اين درحالي است كه متخصصان حوزه سلامت روان همواره هشدار داده‌اند كه برنامه‌ريزي بيش از حد اساسا براي زندگي مضر است. ديگران را مورد قضاوت قرار مي‌دهيد از آن‌جايي كه افراد مبتلا به سندرم وسواس كنترل اوضاع فكر مي‌كنند كه فقط خودشان همه كارها را به‌درستي انجام مي‌دهند، در درك رفتارهاي متفاوت ديگران با مشكل مواجه مي‌شوند.

درواقع، آنان به‌جاي درك همدلانه درباره زندگي ديگران، اصرار دارند كه همه را به استانداردهاي خودشان نزديك كنند و در صورت مواجهه با عدم تطابق، ديگران را شديدا مورد قضاوت قرار مي‌دهند. متاسفانه، والديني كه مبتلا به اين وسواس هستند، مي‌توانند ويژگي‌هاي خودشان را به فرزندان‌شان نيز انتقال بدهند. ديگران را مدام سرزنش مي‌كنيد اگر ديگران براساس مدل‌هاي ذهني شما رفتار نكنند، فكر مي‌كنيد كه آنان قطعا اشتباه بزرگي مرتكب شده‌اند و بايد اين موضوع را به اطلاع آنان برسانيد. اين وسواس به‌راحتي مي‌توانند بزرگسالان را آزار بدهد، چه برسد به كودكان. محققان مي‌گويند كه اگر والدين داراي اين ويژگي باشند، فرزندان‌شان كمتر احساس خوش‌بختي مي‌كنند و حتي رضايت‌مندي آن‌ها از زندگي هم كاهش مي‌يابد.

بيشتر مردم فكر مي‌كنند كه مشكلاتي در سلامت و بدن مانند كاهش شنوايي يا كسالت از اتفاقات بديهي در دوران سالمندي هستند و هيچ مشكل ديگري را نشان نمي‌دهند، اما دقيقا اين‌طور نيست. درواقع، اين نشانه‌هاي رايج پيري مي‌توانند از علائم ابتلا به بيماري ديابت نوع ۲ باشند. به‌گفته متخصصان، از آن‌جايي كه بيماري ديابت كاملا تدريجي پيشرفت مي‌كند، فرد بيمار مي‌تواند مشكل عجيبي را احساس نكند، اما به اين بيماري مبتلا شده باشد.

پس قبل از اين‌كه هر كدام از علائم زير را به افزايش سن مرتبط كنيد، آن‌ها را به‌عنوان نشانه‌هاي احتمالي ابتلا به بيماري ديابت نوع ۲ در نظر بگيريد. ضعف شنوايي يا تاري ديد وقتي كه افراد نمي‌توانند صحبت ديگران را به‌طور واضح بشنوند يا وقتي كه نمي‌توانند نوشته‌هاي كتاب را بخوانند، معمولا اين مشكلات را به پيري و كاهش سلامت بدن ربط مي‌دهند. با اين‌حال، مطالعات علمي نشان داده‌اند كه افراد مبتلا به بيماري ديابت، ۲ برابر بيشتر از ديگران با احتمال ابتلا به ضعف شنوايي يا حتي از دست دادن شنوايي مواجه هستند.

يكي از ويژگي‌هاي بيماري ديابت، اين است كه به رگ‌هاي خوني و عصب‌هاي موجود در گوش‌ها و چشم‌ها آسيب مي‌رساند. بيماري‌هايي مانند رتينوپاتي و آب مرواريد هم مي‌توانند به بينايي صدمه بزنند. كمبود انرژي و تحريك‌پذيري دوران سالمندي معمولا با كمبود انرژي همراه است كه در ادامه به بدخلقي و تحريك‌پذيري عصبي منجر مي‌شود. با اين‌حال، بيماري ديابت نوع ۲ هم مي‌تواند باعث خستگي و تندمزاجي در بعضي از افراد شود. در اين موارد، گلوكز در جريان خون تجمع مي‌كند و براي توليد انرژي به سلول‌ها منتقل نمي‌شود. همين روند است كه احساس خستگي، گرسنگي، كسالت و كمبود انرژي را در اين بيماران به‌وجود مي‌آورد، چون فرآيند سوخت‌رساني به سلول‌هاي بدن مختل شده است.

يكي از مطالعات PLoS One هم در سال ۲۰۱۶ نشان داده است كه عوامل ديگر مانند افسردگي، بيماري فشار خون بالا، التهاب و انواع بيماري‌هاي قلبي و متابوليك در سالمندان، به‌طور مستقل با افزايش خطر ابتلا به بيماري ديابت همراه هستند. تكرر ادرار و تشنگي شديد بعضي از افراد با افزايش سن، بيشتر از قبل ادرار مي‌كنند و بيماري ديابت مي‌تواند يكي از علت‌هاي اين مشكل باشد. در اين موارد، قند در جريان خون باقي مي‌ماند و به سلول‌هاي بدن نمي‌رسد. بنابراين، تنها راه براي دفع قند از بدن، ادرار است. تداوم اين روند هم تعادل آب بدن را برهم مي‌زند و درنهايت تشنگي شديدي را به‌وجود مي‌آورد.

بعضي از افراد مبتلا به بيماري ديابت سعي مي‌كنند كه تشنگي شديدشان را با مصرف نوشيدني‌هاي شيرين و گازدار برطرف كنند، اما نمي‌دانند كه چنين كاري مي‌تواند چرخه باطل و آزاردهنده‌اي را بازتوليد كند. كاهش وزن بدون دليل بعضي از افراد همراه با افزايش سن، كاهش وزن را تجربه مي‌كنند كه واقعا مي‌تواند از ويژگي‌هاي افزايش سن و پيري باشد. با اين‌حال، هرگونه كاهش وزن بدون دليل (خصوصا بدون تلاش براي كاهش وزن) به بررسي دقيق نياز دارد. افراد مبتلا به بيماري ديابت كنترل‌نشده، سوخت بدن خودشان را از غذاهاي مصرفي به‌دست نمي‌آورند و درنتيجه با كاهش وزن بي‌دليل مواجه مي‌شوند. علائم غيرعادي پيري مي‌تواند با اين مشكلات همراه باشد: بي‌حسي و سوزن‌سوزن شدن دست‌ها و پاها، خشكي و خارش پوست،‌ بهبودي ديرهنگام زخم‌ها.

با اين‌حال، همه اين نشانه‌ها مي‌توانند به آسيب‌ديدگي جريان خون اشاره داشته باشند كه درنتيجه بيماري ديابت كنترل‌نشده يا طولاني شدن دوره اين بيماري به‌وجود آمده است. اين آسيب‌ديدگي اجازه نمي‌دهد كه مواد مغذي، مايعات، چربي‌ها و اكسيژن به نقاط مورد نظر در بدن برسند.

فرزند خوش‌خُلق و شيرين شما ممكن است در طول دوران بلوغ، به فردي كاملا متفاوت تبديل شود. نوجوانان در طول اين مرحله از زندگي، تغييرات جسماني و رواني زيادي را تجربه مي‌كنند كه هر كدام مي‌توانند باعث سردرگمي، عصبانيت و سركشي در سلامت زندگي او شوند. اگرچه آن‌ها معمولا در اين شرايط سعي مي‌كنند تا پدر و مادر را از خودشان دور كنند، اما شديدا به حمايت و درك شدن نياز دارند تا از اين مرحله با موفقيت بگذرند و به فرد بزرگ‌سال پخته‌اي تبديل شوند.

كسب اطلاعات مناسب درباره تغييرات رواني خاص در اين دوره از سلامت زندگي مي‌تواند به والدين كمك كند تا بهتر از قبل با فرزندشان رفتار كنند. يكي از مهم‌ترين اثرات رواني دوران بلوغ، نارضايتي از بدن و اعتماد به نفس پايين است. وقتي كه بدن آن‌ها شروع به تغيير مي‌كند، آن‌ها تفاوت‌ها را احساس مي‌كنند و نسبت به اين تغييرات نيز خودآگاهي خاصي پيدا مي‌كنند.

يكي از مطالعات Adolescence در سال ۲۰۰۱ ميلادي نشان مي‌دهد كه سطح بالايي از نارضايتي نسبت به بدن در نوجوانان وجود دارد. دختران نوجوان بيشتر از پسران نوجوان نسبت به وزن حساس مي‌شوند و به كاهش وزن اهميت مي‌دهند. اين درحالي است كه پسران نوجوان معمولا بر روي افزايش توده‌هاي عضلاني بدن تمركز مي‌كنند. افزايش نگراني نسبت به تصوير بدن معمولا به كاهش اعتماد به نفس در نوجوانان منجر مي‌شود. مطالعات علمي ديگري نيز وجود دارند كه همين نتايج را تاييد مي‌كنند.

يكي از مطالعات Commonwealth Fund نشان مي‌دهد كه بالاي نيمي از دختران نوجوان آمريكايي با ورود به سن بلوغ، كاهش شديد اعتماد به نفس را تجربه مي‌كنند. نوجوانان بايد بدانند كه تغييرات مختلف در دوران بلوغ كاملا طبيعي است و هر انساني چنين تغييراتي را تجربه خواهد كرد.

عصبي بودن هيچ وقت به‌عنوان يكي از ويژگي‌هاي شخصيتي مثبت شناخته نشده است. حتي بيشتر مردم جهان، افراد عصبي را به‌عنوان انسان‌هاي «ناسالم» مي‌شناسند. با اين‌كه بسياري از ما هم موافق هستيم كه عصبي بودن در بيشتر ساعات روز مي‌تواند به سلامت افراد آسيب برساند، اما يكي از مطالعات اخير نشان مي‌دهد كه عصبي بودن مي‌تواند از مرگ زودرس در اين افراد جلوگيري كند.

گزارشي از اين مطالعه در Psychological Science منتشر شده است. محققان دانشگاه ادينبورگ و دانشگاه ساوت‌همپتون در اين مطالعه، بيش از ۵۰۰ هزار نفر از مردم بريتانيا را در فاصله سني ۳۷ تا ۷۳ سالگي، براي مدتي نزديك به ۶ ماه مورد بررسي قرار دادند. ۴ هزار و ۵۰۰ نفر از اين افراد در مدت ۶ ماه فوت كردند. در تحليل اوليه، فقط با در نظر گرفتن عامل سن و جنسيت، مشخص شد كه ميزان مرگ‌ومير در ميان افراد عصبي كمي بالاتر است.

با اين‌حال، محققان در تحليل‌هاي تكميلي و با در نظر گرفتن ارزيابي خود افراد از وضعيت سلامت ‌شان، متوجه شدند كه عصبي بودن افراد با كاهش خطر مرگ همراه است. اين‌كه چرا افراد عصبي بيشتر عُمر مي‌كنند، مي‌تواند به اين واقعيت ارتباط داشته باشد كه آنان ذاتا درباره سلامت خودشان نگراني دارند و درنتيجه نسبت به وضعيت سلامتي‌شان بسيار آگاه‌‌تر هستند و بهتر از خودشان محافظت مي‌كنند.

دكتر گيل (مسئول اين مطالعه) مي‌گويد: «ما تصور مي‌كنيم كه نگراني و آسيب‌پذيري بيشتر اين افراد مي‌تواند آنان را به سمت رفتارهاي سالم‌تر بكشاند و از همين طريق هم خطر مرگ را در آنان كاهش بدهد».

متعهد بودن به همسر در زندگي مشترك موفق و شاد مي‌تواند روحيه افراد را تقويت كند و احساس خوش‌بختي را در آنان افزايش بدهد. به علاوه، يك زندگي شاد و موفق مي‌تواند سطح استرس را هم در طول زندگي در بدن زوج‌ها پايين بياورد.محققان دانشگاه ميسوري مي‌گويند كه ازدواج شاد و موفق، ‌يكي از كليدهاي دستيابي به سلامت مطلوب است.

يافته‌هاي آنان نشان مي‌دهند كه افراد متاهل عموما از نظر سلامت جسماني و سلامت رواني نسبت به افراد مجرد (حتي مطلقه يا بيوه) وضعيت بهتري دارند. آنان در مطالعه اخيرشان، وضعيت ۷۰۰ زوج را براي مدتي بيشتر از ۲۰ سال مورد پيگيري قرار دادند و متوجه شدند كه سلامت هر زوج در تمامي مراحل زندگي مشترك مي‌تواند تحت تاثير همه تعاملات منفي و مثبت قرار بگيرد.

به نظر محققان دانشگاه ميسوري، افرادي كه ازدواج شاد و موفقي را تجربه كرده‌اند، از سلامت بهتري در دوره‌هاي سالمندي برخوردار خواهند بود. متعهد بودن به همسر در زندگي مشترك موفق و شاد مي‌تواند روحيه افراد را تقويت كند و احساس خوش‌بختي را در آنان افزايش بدهد. به علاوه، يك زندگي شاد و موفق مي‌تواند سطح استرس را هم در طول زندگي در بدن زوج‌ها پايين بياورد.

از طرف ديگر، سالمنداني كه از نظر سلامت جسماني رو به ضعف و زوال مي‌روند هم مي‌توانند از اصلاح زندگي مشترك خودشان براي بهره‌مند شدن از فوايد ازدواج كمك بگيرند. درواقع،‌ داشتن رابطه مشترك موفق در سالمندان مبتلا به بيماري‌هاي مزمن، مي‌تواند بخش مهمي از برنامه درماني آنان را تشكيل بدهد. به‌علاوه، درك مسائل مربوط به سلامتي همسر و داشتن اطلاعات كافي براي مديريت آن‌ها در خانه مي‌تواند سلامتي هر دو زوج را تقويت كند.

مطالعات متعددي به بررسي اهميت ورزش كردن براي محافظت از سلامت جوانان و بزرگسالان در مقابل ابتلا به افسردگي پرداخته‌اند، اما چنين تاثيري در كودكان هنوز شناسايي نشده است. با توجه به همين موضوع، محققان نروژي تصميم گرفتند كه تاثير فعاليت‌هاي بدني را در جلوگيري از مبتلا شدن كودكان به افسردگي بررسي كنند. گزارشي از اين مطالعه در Pediatrics منتشر شده است.

مطالعه اين محققان نشان مي‌دهد كه پرداختن كودكان به فعاليت‌هاي بدني متوسط تا شديد، احتمال به‌وجود آمدن علائم افسردگي را در آنان كمتر مي‌كند. منظور محققان از اين فعاليت‌ها، فعاليت‌هايي است كه با تنفس سريع و تعريق همراه هستند.

اگرچه محققان هنوز به بررسي دقيق مكانيسم‌هاي فعاليت‌هاي بدني متوسط تا شديد نپرداخته‌اند، اما به دلايل خاصي براي اين تاثيرگذاري اشاره مي‌كنند: داشتن فعاليت بدني مي‌تواند كودك را از فرو رفتن در تجربه‌هاي منفي و آزاردهنده دور كند و اين موقعيت‌ها را كاهش بدهد.

فعاليت‌هاي بدني،‌ در قالب ورزش‌هاي مشهور، ‌فرصت مناسبي براي تقويت عزت‌نفس كودكان به‌وجود مي‌آورد. كودكاني كه از نظر بدني فعال هستند، بيشتر از كودكان ديگر در روابط و رخدادهاي اجتماعي مشاركت مي‌كنند. به‌گفته اين محققان، حتي مشاركت كودكان در بازي‌هاي گروهي كودكانه مي‌تواند به رشد و تكامل آنان از نظر اجتماعي و عاطفي كمك كند.