دكتر گَري هيتينگ (متخصص بيناييسنجي) ميگويد كه همه افراد داراي چشمهاي «قهوهاي» هستند، حتي اگر در ظاهر اينطور به نظر نرسد. بهگفته او، تمامي مساله به ملانين برميگردد. احتمالا ميدانيد كه ملانين، رنگ پوست و موهاي ما را تعيين ميكند، اما سلولهاي بسيار كوچك ملانين كه ملانوسيت نام دارند، در عنبيه چشمها نيز يافت ميشوند. اين متخصص در گفتوگو با CNN گفته است: «همه افراد داراي ملانين در عنبيه چشم خودشان هستند و دقيقا ميزان همين ملانين، رنگ چشمهاي آنان را تعيين ميكند».
بهگفته دكتر هيتينگ، ملانين فقط و فقط داراي يك رنگ است و آن هم رنگ قهوهاي است. هرچه ملانوسيتها در عنبيه چشم بيشتر باشند، رنگ چشمها نيز تيرهتر ميشود. نور نيز يكي از عاملهاي موثر بهشمار ميرود. درواقع ملانين، نور را جذب ميكند و درنتيجه هرچه ملانين كمتري در عنبيه چشمها باشد، نور كمتري هم به آنها جذب خواهد شد. پس افراد داراي چشمهاي قهوهاي، ملانين بيشتري در چشمهايشان دارند و نور كمتري را جذب ميكنند. نقطه مخالف اين نظريه هم براي افراد چشمآبي صحت دارد. افرادي كه ملانوسيتهاي كمتري در چشمها دارند، نميتوانند نور كافي را جذب كنند و درنتيجه نور بيشتري را از چشم خودشان بازتاب ميدهند.
در اين پديد كه انكسار نور (scattering) نام دارد، نور دچار انكسار ميشود و با طول موجهاي كوتاهتر بازتاب پيدا ميكند. نكته جالب اين است كه در طيفهاي رنگبندي، طول موجهاي كوتاهتر با رنگ آبي مطابقت دارند. افراد داراي چشمهاي سبز يا فندقي، از نظر ميزان ملانين در سطح ميانه قرار دارند. يعني ميزان ملانوسيتها در چشمهاي آنان نه خيلي زياد و نه خيلي كم است. اين افراد معمولا از ديگران ميشنوند كه آيا رنگ چشمهايشان را تغيير دادهاند يا از لنز استفاده كردهاند؟ با اينحال، دليل تغيير رنگ در چشمهاي آنان، اين است كه رنگ طبيعي چشمهايشان به نور محيط بيشتر واكنش نشان ميدهد.
اين نظريه ميتواند توضيح بدهد كه چرا چشمهاي بعضي از نوزادان پس از تولد آبي به نظر ميرسند ولي پس از مدتي تيره و تيرهتر ميشوند. درواقع، همزمان با رشد و تكامل نوزاد، ملانين بيشتري هم در عنبيه چشمهاي آنها جمع ميشود. به همين دليل است كه بعضي از والدين چشمتيره، نوزاداني به دنيا ميآورند كه چشمهاي روشني دارند.
آيا همه چشمها قهوهاي هستند؟!
دكتر گَري هيتينگ (متخصص بيناييسنجي) ميگويد كه همه افراد داراي چشمهاي «قهوهاي» هستند، حتي اگر در ظاهر اينطور به نظر نرسد. بهگفته او، تمامي مساله به ملانين برميگردد. احتمالا ميدانيد كه ملانين، رنگ پوست و موهاي ما را تعيين ميكند، اما سلولهاي بسيار كوچك ملانين كه ملانوسيت نام دارند، در عنبيه چشمها نيز يافت ميشوند. اين متخصص در گفتوگو با CNN گفته است: «همه افراد داراي ملانين در عنبيه چشم خودشان هستند و دقيقا ميزان همين ملانين، رنگ چشمهاي آنان را تعيين ميكند».
بهگفته دكتر هيتينگ، ملانين فقط و فقط داراي يك رنگ است و آن هم رنگ قهوهاي است. هرچه ملانوسيتها در عنبيه چشم بيشتر باشند، رنگ چشمها نيز تيرهتر ميشود. نور نيز يكي از عاملهاي موثر بهشمار ميرود. درواقع ملانين، نور را جذب ميكند و درنتيجه هرچه ملانين كمتري در عنبيه چشمها باشد، نور كمتري هم به آنها جذب خواهد شد. پس افراد داراي چشمهاي قهوهاي، ملانين بيشتري در چشمهايشان دارند و نور كمتري را جذب ميكنند. نقطه مخالف اين نظريه هم براي افراد چشمآبي صحت دارد. افرادي كه ملانوسيتهاي كمتري در چشمها دارند، نميتوانند نور كافي را جذب كنند و درنتيجه نور بيشتري را از چشم خودشان بازتاب ميدهند.
در اين پديد كه انكسار نور (scattering) نام دارد، نور دچار انكسار ميشود و با طول موجهاي كوتاهتر بازتاب پيدا ميكند. نكته جالب اين است كه در طيفهاي رنگبندي، طول موجهاي كوتاهتر با رنگ آبي مطابقت دارند. افراد داراي چشمهاي سبز يا فندقي، از نظر ميزان ملانين در سطح ميانه قرار دارند. يعني ميزان ملانوسيتها در چشمهاي آنان نه خيلي زياد و نه خيلي كم است. اين افراد معمولا از ديگران ميشنوند كه آيا رنگ چشمهايشان را تغيير دادهاند يا از لنز استفاده كردهاند؟ با اينحال، دليل تغيير رنگ در چشمهاي آنان، اين است كه رنگ طبيعي چشمهايشان به نور محيط بيشتر واكنش نشان ميدهد.
اين نظريه ميتواند توضيح بدهد كه چرا چشمهاي بعضي از نوزادان پس از تولد آبي به نظر ميرسند ولي پس از مدتي تيره و تيرهتر ميشوند. درواقع، همزمان با رشد و تكامل نوزاد، ملانين بيشتري هم در عنبيه چشمهاي آنها جمع ميشود. به همين دليل است كه بعضي از والدين چشمتيره، نوزاداني به دنيا ميآورند كه چشمهاي روشني دارند.