كساني كه آكنه را در دوران نوجواني تجربه كرده‌اند، احتمالا مي‌دانند كه مشكلات پوستي فقط به حوزه زيبايي و ظاهري محدود نمي‌شوند، بلكه مي‌توانند بر عزت نفس افراد شديدا تاثير منفي بگذارند. حتي بيماري‌هاي مزمن پوستي، از پسوريازيس گرفته تا اگزما، همگي مي‌توانند تاثير منفي زيادي براي سلامت روان‌شناختي افراد داشته باشند. با اين‌حال و تا چند سال پيش، اين موضوع زياد مورد بحث قرار نمي‌گرفت.
هنوز هم بيماري‌ها و مشكلات پوستي با داغ ننگ براي افراد همراه هستند و معمولا از عدم آگاهي شديدي نشات مي‌گيرند كه بايد به چالش گرفته شود. دكتر سوزانا بارون، متخصص پوست و از اعضاي بيمارستان سنت توماس در لندن، مي‌گويد: «برخي از افراد مبتلا به پسوريازيس هنوز هم ترجيح مي‌دهند كه وارد استخرهاي شنا نشوند، چون مردم هنوز هم فكر مي‌كنند كه بيماري اين افراد مُسري است.
بيماري‌هاي پوستي مي‌توانند تاثير زيادي بر سلامت و نحوه نگرش افراد نسبت به خودشان بگذارند. حتي روابط اجتماعي و شغل اين افراد تحت تاثير بيماري‌شان قرار دارد». امروزه بسياري از افراد مي‌دانند كه استرس و تروماي عاطفي مي‌توانند روي سلامت پوست تاثير بگذارند و بيماري‌هاي پوستي را تشديد كنند. علاوه بر اين، مي‌دانند كه سلامت جسمي و عاطفي ما واقعا تا حد زيادي به همديگر مرتبط هستند. بنابراين، اصلا عجيب نيست كه زندگي كردن با بيماري پوستي مي‌تواند عوارض زيادي براي روان ما داشته باشد. اما فهم بيشتر ما درباره نقش استرس و اختلال اضطرابي در تشديد بيماري‌هاي پوستي، فقط به شكل‌گيري نوعي چرخه معيوب منجر شده است كه هيچ كمكي به درمان ما نمي‌كند. با اين‌حال، حوزه نوظهوري به‌نام سايكودرماتولوژي (psychodermatology) در علم پزشكي، اين مسائل را به رسميت مي‌شناسد و بر اين نكته تاكيد مي‌گذارد كه نياز به حمايت رواني در افراد مبتلا به بيماري‌هاي پوستي معمولا برآورده نمي‌شود.
كساني كه آكنه را در دوران نوجواني تجربه كرده‌اند، احتمالا مي‌دانند كه مشكلات پوستي فقط به حوزه زيبايي و ظاهري محدود نمي‌شوند، بلكه مي‌توانند بر عزت نفس افراد شديدا تاثير منفي بگذارند. حتي بيماري‌هاي مزمن پوستي، از پسوريازيس گرفته تا اگزما، همگي مي‌توانند تاثير منفي زيادي براي سلامت روان‌شناختي افراد داشته باشند. با اين‌حال و تا چند سال پيش، اين موضوع زياد مورد بحث قرار نمي‌گرفت.
هنوز هم بيماري‌ها و مشكلات پوستي با داغ ننگ براي افراد همراه هستند و معمولا از عدم آگاهي شديدي نشات مي‌گيرند كه بايد به چالش گرفته شود. دكتر سوزانا بارون، متخصص پوست و از اعضاي بيمارستان سنت توماس در لندن، مي‌گويد: «برخي از افراد مبتلا به پسوريازيس هنوز هم ترجيح مي‌دهند كه وارد استخرهاي شنا نشوند، چون مردم هنوز هم فكر مي‌كنند كه بيماري اين افراد مُسري است.
بيماري‌هاي پوستي مي‌توانند تاثير زيادي بر سلامت و نحوه نگرش افراد نسبت به خودشان بگذارند. حتي روابط اجتماعي و شغل اين افراد تحت تاثير بيماري‌شان قرار دارد». امروزه بسياري از افراد مي‌دانند كه استرس و تروماي عاطفي مي‌توانند روي سلامت پوست تاثير بگذارند و بيماري‌هاي پوستي را تشديد كنند. علاوه بر اين، مي‌دانند كه سلامت جسمي و عاطفي ما واقعا تا حد زيادي به همديگر مرتبط هستند. بنابراين، اصلا عجيب نيست كه زندگي كردن با بيماري پوستي مي‌تواند عوارض زيادي براي روان ما داشته باشد. اما فهم بيشتر ما درباره نقش استرس و اختلال اضطرابي در تشديد بيماري‌هاي پوستي، فقط به شكل‌گيري نوعي چرخه معيوب منجر شده است كه هيچ كمكي به درمان ما نمي‌كند. با اين‌حال، حوزه نوظهوري به‌نام سايكودرماتولوژي (psychodermatology) در علم پزشكي، اين مسائل را به رسميت مي‌شناسد و بر اين نكته تاكيد مي‌گذارد كه نياز به حمايت رواني در افراد مبتلا به بيماري‌هاي پوستي معمولا برآورده نمي‌شود.
دارو ديازپام