يكي از دغدغههاي پدرها و مادرهايي كه صاحب كودكان ۲ تا ۵ سال هستند، جلوگيري از مبتلا شدن كودك به بيماريهاي مختلف و پيشگيري از صدمات ناگهاني در سلامت آنها است. اما قبل از هر اقدامي، ابتدا بايد انتظارات خودمان از اين كودكان را شفاف كنيم. كودكان ۲ تا ۵ ساله درحال يادگيري بسياري از مهارتهاي جديد هستند و احساس استقلال در آنها روزبهروز بيشتر ميشود.
اين كودكان معمولا كنجكاو هستند، شديدا ميخواهند كه جهان اطراف خودشان را كشف كنند و بدون فكر دست به عمل بزنند. كودكان در اين سن، تمام اتفاقات اطراف را به خودشان مرتبط ميدانند و باور دارند كه آرزوي درونيشان براي شكلگيري اتفاقات مختلف، واقعا ميتواند روي اتفاقات جهان واقعي تاثير بگذارد. درك آنان از كنترل كردن اشيا مختلف مساوي است با كنترل مطلق و همين حالت آنان را در معرض آسيبپذيريهاي مختلف قرار ميدهد.
آنان معمولا هيچ آگاهي روشني نسبت به پيامد رفتارهاي خودشان ندارند و اين ويژگي هم ميتواند آنان را در موقعيتهاي خطرناك قرار بدهد. اگر پدرها و مادرها بپذيرند كه فازهاي فعاليت و كنجكاوي براي اين كودكان عادي است، آنوقت ميتوانند بسياري از خطرها را كاهش بدهند.
يكي از دغدغههاي پدرها و مادرهايي كه صاحب كودكان ۲ تا ۵ سال هستند، جلوگيري از مبتلا شدن كودك به بيماريهاي مختلف و پيشگيري از صدمات ناگهاني در سلامت آنها است. اما قبل از هر اقدامي، ابتدا بايد انتظارات خودمان از اين كودكان را شفاف كنيم. كودكان ۲ تا ۵ ساله درحال يادگيري بسياري از مهارتهاي جديد هستند و احساس استقلال در آنها روزبهروز بيشتر ميشود.
اين كودكان معمولا كنجكاو هستند، شديدا ميخواهند كه جهان اطراف خودشان را كشف كنند و بدون فكر دست به عمل بزنند. كودكان در اين سن، تمام اتفاقات اطراف را به خودشان مرتبط ميدانند و باور دارند كه آرزوي درونيشان براي شكلگيري اتفاقات مختلف، واقعا ميتواند روي اتفاقات جهان واقعي تاثير بگذارد. درك آنان از كنترل كردن اشيا مختلف مساوي است با كنترل مطلق و همين حالت آنان را در معرض آسيبپذيريهاي مختلف قرار ميدهد.
آنان معمولا هيچ آگاهي روشني نسبت به پيامد رفتارهاي خودشان ندارند و اين ويژگي هم ميتواند آنان را در موقعيتهاي خطرناك قرار بدهد. اگر پدرها و مادرها بپذيرند كه فازهاي فعاليت و كنجكاوي براي اين كودكان عادي است، آنوقت ميتوانند بسياري از خطرها را كاهش بدهند.