محققان دانشگاه كمبريج در مطالعه اخيرشان به نتايجي دست پيدا كردند كه نقش سيستم ايمني را در سلامت روان انسانها برجسته ميكند. اين مطالعه نشان ميدهد داروهاي ضدالتهابي كه براي مقابله با بيماريهاي خودايمني مورد استفاده قرار ميگيرند، ميتوانند علائم افسردگي را درمان كنند.
گزارشي از اين مطالعه در Molecular Psychiatry منتشر شده است. محققان در اين مطالعه از شيوه فراتحليل (meta-analysis) براي بررسي ۲۰ مورد از آزمايشهاي باليني استفاده كردند تا بتوانند اثرات آنتيباديهاي مونوكلونال ضد سيتوكين و مهاركنندههاي سيتوكين را در بيش از ۵ هزار نفر از افراد مبتلا به بيماريهاي خودايمني ارزيابي كنند.
نتايج نهايي نشان دادند كه استفاده از داروهاي ضد سيتوكين به كاهش قابل توجهي در علائم افسردگي منجر ميشود. درحالي كه اين نتايج به مطالعات تكميلي نياز دارند، محققان ميگويند كه داروهاي ضد سيتوكين ميتوانند بهعنوان يكي از گزينههاي درماني براي بيماران مبتلا به افسردگي، خصوصا بيماراني كه نسبت به داروهاي ضدافسردگي رايج واكنش نشان نميدهند، مورد استفاده قرار بگيرند.
پروفسور پيتر جونز، از اعضاي گروه روانپزشكي دانشگاه كمبريج و يكي از مسئولان اين مطالعه، ميگويد: «ما به آزمايشهاي باليني نياز داريم تا اثربخشي اين داروها را در افراد غيرمبتلا به بيماريهاي مزمن بررسي كنيم. علاوه بر اين، بعضي از داروهاي موجود ميتوانند عوارض جانبي بالقوه داشته باشند. بنابراين، اين نكته هم بايد مورد بررسي قرار بگيرد».
محققان دانشگاه كمبريج در مطالعه اخيرشان به نتايجي دست پيدا كردند كه نقش سيستم ايمني را در سلامت روان انسانها برجسته ميكند. اين مطالعه نشان ميدهد داروهاي ضدالتهابي كه براي مقابله با بيماريهاي خودايمني مورد استفاده قرار ميگيرند، ميتوانند علائم افسردگي را درمان كنند.
گزارشي از اين مطالعه در Molecular Psychiatry منتشر شده است. محققان در اين مطالعه از شيوه فراتحليل (meta-analysis) براي بررسي ۲۰ مورد از آزمايشهاي باليني استفاده كردند تا بتوانند اثرات آنتيباديهاي مونوكلونال ضد سيتوكين و مهاركنندههاي سيتوكين را در بيش از ۵ هزار نفر از افراد مبتلا به بيماريهاي خودايمني ارزيابي كنند.
نتايج نهايي نشان دادند كه استفاده از داروهاي ضد سيتوكين به كاهش قابل توجهي در علائم افسردگي منجر ميشود. درحالي كه اين نتايج به مطالعات تكميلي نياز دارند، محققان ميگويند كه داروهاي ضد سيتوكين ميتوانند بهعنوان يكي از گزينههاي درماني براي بيماران مبتلا به افسردگي، خصوصا بيماراني كه نسبت به داروهاي ضدافسردگي رايج واكنش نشان نميدهند، مورد استفاده قرار بگيرند.
پروفسور پيتر جونز، از اعضاي گروه روانپزشكي دانشگاه كمبريج و يكي از مسئولان اين مطالعه، ميگويد: «ما به آزمايشهاي باليني نياز داريم تا اثربخشي اين داروها را در افراد غيرمبتلا به بيماريهاي مزمن بررسي كنيم. علاوه بر اين، بعضي از داروهاي موجود ميتوانند عوارض جانبي بالقوه داشته باشند. بنابراين، اين نكته هم بايد مورد بررسي قرار بگيرد».